Przecież tutaj chodzi o ocalenie człowieka, tradycyjnych społeczeństw i wreszcie naszej chrześcijańskiej tożsamości, której gwarantem nie jest jakiś konkretny naród, lecz wspólnota opierająca się na Bogu – Stwórcy tego świata.
„Manifest Wielkiego Przebudzenia” jest więc myślową i publicystyczną porażką rosyjskiego filozofa. A. Dugin„zdradza”w nim samego siebie. Porzucona zostaje oś filozoficzna i metafizyczna, jaką do tej pory był tradycjonalizm integralny.
Za najstarsze narody we współczesnym znaczeniu tego terminu badacze uznają naród francuski i angielski, wywodząc je z czasów Wojny Stuletniej (1337-1453), która w toku walk przekształciła się w pełnowymiarowy konflikt narodowy.
Ronald Lasecki: Aleksander Dugin i Manifest Wielkiego Przebudzenia - niezbyt udany wobec poprzednich
Wnioski płynące z lektury książki są dwa. Pierwszy to konieczność uznania polemiki Karczewskiego z tezami Dugina za ważny głos, wskazujący na istotne niedopowiedzenia ze strony rosyjskiego filozofa na temat amerykańskiej tożsamości cywilizacyjnej. Drugi to niestety podatność nas wszystkich na wpadanie w pułapkę medialnych mitów. Autor książki stwierdza w pewnym momencie, że ewolucja stosunku Dugina do Amerykanów mogła mieć charakter taktyczny, związany z celami polityki Moskwy.
Kilka dni temu na stronie Myśli Polskiej ukazał się „Manifest Wielkiego Przebudzenia" autorstwa Dugina. Manifesty kojarzą nam się raczej z krótkimi tekstami, ale ten konkretny stanowi przejaw idei, które głosi, czyli zwycięstwa rosyjskiego bizantynizmu, dla którego tak charakterystyczny jest monumentalizm, czyli przerost formy nad treścią. Najpierw mamy rozwlekły wywód filozoficzny na temat tego jak nominalizm doprowadził do indywidualizmu, który odpowiedzialny jest za całe zło współczesnego świata, którego symbolem stał się Wielki Reset. Następnie autor kreśli kontrpropozycję w postaci ruchu Globalnego Przebudzenia, na czele którego stanąć ma Rosja jako katechon „powstrzymujący i tamujący nadejście ostatecznego zła".
Manifest jest odpowiedzią na zwycięstwo wyborcze Joe Bidena, a także Davos, w tym rzeczywiście również na książki Schwaba.
anifest Wielkiego Przebudzenia czytamy jednym tchem. Poza przenikliwością umysłu, jego autorowi Aleksandrowi Duginowi nie sposób odmówić też ogromnego talentu literackiego. Sposób prezentowania jego postaci i dorobku w polskich mediach jest. niestety, skrajnie zdeformowany.
Bo przecież, co moglibyśmy dostrzec choćby baczniej obserwować Niemców, naszych bezpośrednich ekonomicznych nadzorców i właścicieli – nasze interesy są daleko bardziej związane z umacnianiem kooperacji europejsko-rosyjskiej i europejsko-chińskiej niż ze zlecaniami Waszyngtonu.
©2020
